Terug in Udaipur (13 t/m 23 jan)

152. Maandag 14 januari 2013 (Pushkar)

Gelukkig heerlijk geslapen met mijn oordopjes in. Om 8 uur dan ook klaar wakker en naar de rooftop om de vliegers te zien. Overal was luide muziek en vanaf elk dak werd er gevliegerd.

Vandaag hebben we onze tickets opgehaald. Myles zijn treinticket naar Delhi (800) en mijn ticket naar Udaipur (220). Verder gratis pakora gekregen op straat (vandaag is feest; druk aan het meer en in de straten en gratis eten op straat). We zitten in een nieuw hotel, waar we een mooi uitzicht hebben over het meer. En nog belangrijker; in de zon! (Als ik jullie temperaturen zie, dan ben ik blij dat ik nog hier ben!!!)

’s Avonds weer in ‘ons’ restaurant gegeten waar ook de 3 Zuid-Afrikanen waren, waar ik gezellig mee heb gesproken in ons guesthouse. Het is trouwens nog lastig om ze te verstaan, dus spraken we maar in het Engels.

153. Dinsdag 15 januari 2013 (Pushkar)

We hebben vandaag de foto’s bekeken. Gek hoor, om alles weer terug te zien. Wat is de tijd snel gegaan. Na een dag rondlopen, hebben weer heerlijk gegeten in ons favoriete restaurant. Ons laatste diner samen. Wel gek hoor. Ook hebben we betaald voor onze kamer. We hoefden maar 400 te betalen voor de super grote kamer met mooi uitzicht! Echt super lief van haar.

154. Woensdag 16 januari 2013 (Pushkar naar Udaipur)

Vandaag was het dan zo ver. Om 6 uur ging de wekker en om 7 uur zwaaide ik Myles in het donker uit. Ik kon zijn schaduw in de zandverstuiving zien verdwijnen. Klinkt dramatisch hè? Ik kan je zeggen, dat het me wel wat deed. Ook al hebben we het niet makkelijke gehad in de eerste 2 maanden, daarna ging het een stuk beter. En ook al wilde ik graag alleen reizen, het valt mij op dit moment vies tegen. In de trein voelde ik me ook de hele weg niet lekker. Gelukkig waren er aardige mensen op het station die een praatje maakten zonder dat ze iets wilden verkopen! De man naast mij liet voor 20 roepies zijn 2 ritsen aan zijn tas vervangen, zooltjes in zijn schoenen doen en zijn schoenen poetsen. Gelukkig had ik een stoelnummer. De trein zat aardig vol en het was koud. De mensen naast mij gaven mij nog wat chips, maar ik had geen honger. Het broodje (broodpakketje meegenomen) was niet te vreten. In de trein kwamen wat mensen muziek spelen en een travestiet kwam geld ophalen voor zijn mooie creatie.

Na 4 uur en een kwartier was ik al in Udaipur waar het lekker warm was en heb ik mijn tas achter gelaten bij Udai Havelli (bij Vicky) Weer een heerlijke muesli gegeten van Pap’s juice en een rondje gelopen. Niet door het centrum, want heb ff geen zin in ‘hello, you’re back’.

Mijn plan gaat weer veranderen. Ik ga niet naar Varanasi. Misschien ook niet naar Orchha; dat is vrij ver. Ik spring waarschijnlijk op het vliegtuig in Delhi naar Nepal, huis of Thailand om daar met Myles wat fitnes op te bouwen en gewicht te verliezen en rond te hangen op het strand. Ik ben rondgelopen om een hotelletje te vinden. Maar natuurlijk had Sebastian weer een kennis waar ik goedkoop in een mooie kamer dan blijven. We hebben nog een drankje gedaan op de rooftop daar.

155. Donderdag 17 januari (Udaipur)

Ontbeten bij Papu naast een paar Koreanen die natuurlijk weer 1 bak voor z’n tweeën hadden en die met open mond/smakkend op aten. Koreanen zijn toch heel anders dan wij… Daar in gesprek geraakt met twee Franse vrouwen en een Zweedse man. ’s middags een bak muesli bij Rakesh gegeten, waardoor ik in de avond geen honger meer had maar lekker in Cool café heb gezeten.

Er zijn veel trouwerijen deze dagen. Van de 1ste tot de 14de mag er niet getrouwd worden. Dit zijn dagen om overleden te herdenken. Nu zijn er elke dag vele trouwerijen. Wegen zijn afgezet en witte paarden met ‘prinsen’ lopen door de straat vooraf gaand door dansende mannen en daarachter dansende vrouwen. Op deze manier halen ze de vrouw thuis op.

156. Vrijdag 18 januari (Udaipur)

Vroeg opgestaan om uit te checken om 7 uur, om daarna 3,5 km hard te lopen (al verder dan 3 km, maar verder kwam ik echt niet), vervolgens een lekkere douche, om daarna naar yoga te gaan. wilde ik een grote bak muesli, dus ging ik niet naar Papu, maar naar Cool Café. Rakesh was er alleen nog niet, dus ben ik bij de buren (Pushkar) wezen eten, lunchen en drinken. Ik kon alleen niet betalen, want hij had geen wisselgeld… Morgen dus mijn schuld aflossen. Toen ik wat wilde eten bij Cool café, bleken de mannen een heel diner geregeld te hebben voor Rakesh. Die is vandaag 26 geworden. Ik had zo’n honger, dat ik een restje aubergine/tomaat masala en chapati kreeg. Ik bedacht me dat het wel leuk was om een kaart voor hem te kopen, dus ben ik achter op de brommer bij Seju 3 kaartwinkels af gegaan om een kaart te kopen. Daarna mijn jurk aangetrokken! Die heb ik natuurlijk niet voor niets mee. De rest van de mannen waren ook allemaal netjes gekleed. We hebben heerlijk om het kampvuur kippenpootjes gegeten, gedronken en gelachen tot een uur of 2.

157. Zaterdag 19 januari (Udaipur)

Niet zoveel geslapen, want ik wilde naar yoga. Daarna rondgehangen in Cool café en de foto’s van gisteren bekeken en op facebook gezet. Een oudere Duitse man die gisteren zich niet netjes gedroeg tegenover mij, heb ik even flink de waarheid verteld. Hij verblijft langer dan een jaar in India en denkt daardoor alles te weten van het land en weet van alles over mij te vertellen, zonder dat hij mij kent (ik zat als een van de twee vrouwen – ik was de enige blanke – tussen de mannen).

Daarna chocoladeballen gehaald. Eén voor Papu (juice bar) omdat die vandaag 42 is geworden. Daar ook meteen ontbeten om 12 uur en gezellig gekletst met een Simone (Nederlands) die ook in haar eentje reist. Daarna 1 voor Dudy en Seju (die toeristen aan het binnenhalen waren voor een dagtrip Udaipur). Daarna 1 voor Rakesh. En tot slot nog een gegeven aan Neelam, omdat ze weer mijn henna heeft gemaakt. Daarvoor hebben we weer een paar uur op de rooftop gezeten. Als de zon onder gaat, is het aardig koud.

Tussendoor toen ik weer ff in het guesthouse was, was de hele familie weg naar een ‘celebration’ en kwamen er 2 backpackers binnen. Nadat ik Vickey gebeld had, kon ik ze de kamer wijzen etc. haha. Daarna vroegen ze mij nog om wat informatie. Ik had zoveel te vertellen, dat ze zeiden: Hoe lang ben jij hier al?  ’s avonds weer naar Cool café, waar ik deels de waitress was.  Gezellig geklets met twee Engelsen die daar waren en met de mannen gegeten. Nou ja, voor de mannen was het zaterdag, dus tijd voor waterpijp en een joint. Heerlijk bij het kampvuur, want het is erg koud vanavond.

158. Zondag 20 januari 2013 (Udaipur)

De wekker ging om 7 uur, maar het was niet een goede dag om hard te lopen. Om 8.30 natuurlijk wel naar yoga, waar Simone ook weer was. De twee die er al eerder waren dan wij, waren niet zo aardig en wilden stilte. Toen de yogaklas begon, hebben we meer gedaan dan gisteren. Een heerlijk begin van de dag. En daarna in restaurant Little Prince aan het meer muesli gegeten met Simone. Om half 12 zou ik met Sebas wat leuks gaan doen, maar natuurlijk was hij er nog niet. Ik hou er ook geen rekening meer mee, dus zat ik nog lekker in de zon met Simone. Zij is trouwens ook lerares. Maar gelukkig praten we niet zoveel over het onderwijs! Een uurtje later werd ik opgehaald van mijn hotel en ben ik getrakteerd op een heerlijke lunch! Tiger lake was ook erg mooi en daarna bovenop Monsoon Palace (komt ook in de film ‘Octopussy’ voor) genoten van het mooie uitzicht over de bergen.

Toen ik terug kwam in het hotel, werd ik in een Sari gehezen. Erg roze. Ik voelde met net een prinses. Ik kreeg armbanden om, ketting en lippenstift. En er is een hele fotoshoot van mij gemaakt.

De avond weer doorgebracht in Cool café. Dit keer niet zo laat. Om half 11 was ik thuis. Maar … daar kwam ik Vickey tegen en John (Schot) waar ik nog even mee gesproken heb. Vrij snel naar bed gegaan, want ik wil morgen wel hardlopen!

159. Maandag 21 januari (Udaipur)

Weer vroeg op en om 7 uur wezen hardlopen. 4 km dit keer. En richting het meer. Echt mooi. Jammer dat ik maar 4 km kan rennen. Daarna douchen en naar yoga. Dit keer met twee homo’s en nog 2 meiden uit Amerika. Jammer genoeg was Simone er niet. Die heb ik gisteren gemist tijdens diner, omdat Cool café dicht was en nu dus weer. Dan maar bij Cool café ontbijten om te kijken of ze daar was. En ja, ze was er. Gezellig ontbeten en thee gedronken. En ze heeft mijn laptop ff geleend. Kon ik mijn boek weer eens lezen. Maar van lezen kwam ook niets terecht, want ik was meer met haar en Seju aan het kletsen. We hebben een gesprek gehad over uithuwelijking. Zij geloven sterk dat dit huwelijk langer stand houdt dan de huwelijken van ons. Hij wil graag een vrouw die voor zijn moeder en kinderen kan zorgen. Ondertussen hadden we alweer honger en heb ik een broodje omelet gegeten en hebben we samen een pot masala thee zonder suiker gedronken. Om 3 uur ging zij naar Mumbai en ging ik eens kijken voor zo’n Indisch lang shirt. Ik heb mooie shirts gezien, maar ze zijn meer jurken dan shirts. En strak. Dus kan ik ze hier nog niet aan. Ondertussen had ik de koffie uitnodiging van Sebas gemist en ook de skype tijd van Myles. Maar Myles was nog on line toen ik om 7 uur thuis kwam. Even gezellig gesproken. Het is erg heet in Thailand. Voor hem te heet om hard te lopen. Voor mij dus ook… Dus of ik die kant op ga, weet ik nog niet. Ondertussen kwam John zingend langs en ben ik met hem wezen eten in Cool café. Super gezellig. Daarna natuurlijk weer met de mannen tot laat blijven hangen in het café.

160. Dinsdag 22 januari (Udaipur)

De wekker ging om 6.50. snooze, snooze, snooze, uit! Ik heb tot 9 uur in bed gelegen. Daarna met John ontbeten. Was echt super gezellig. Hier een stukje van zijn facebook:

Today has been so chilled and relaxing, met a new friend from Holland called Jolanda, she's so lovely. Had dinner last night with her & breakfast this morning, just spent hours eating and chatting, she certainly is an open minded girl & she makes me laugh.

Hij heeft de hele dag mijn computer gehad om zijn foto’s te doen etc. We kunnen het zo goed vinden, dat hij de sleutel van mijn kamer ook heeft en ieder moment mijn computer kan gebruiken. Voor mij ook wel fijn om een dag zonder computer te zijn. Al lopen mijn verslagen aardig achter… Net als mijn foto’s … Sebas heeft mij naar een winkel gebracht met van die mooie lange shirts. Ik heb er eentje gekocht. Later, toen ik lopend terug ging, heb ik er nog een gekocht. Tis wel ff lekker om weer eens wat anders aan te hebben. Weer aardbeien gekocht en een juice voor mijzelf en voor Sebas. Die heb ik naar zijn werk (het paleis) gebracht. Weer gezellig gekletst met Vickey (van hotel) en John. Toen ik op weg was naar Cool restaurant om wat te eten, werd ik uitgenodigd door de familie (Neelam die ook mijn henna heeft gedaan) voor eten. Ik heb met hun samen dahl en rijst gegeten. Eenmaal bij Cool restaurant, stonden de mannen buiten en hebben we gezellig gekletst. In het cafe hebben we de aardbeien opgegeten, de pakora die Rakesh meegebracht had en een garlic, cheese naan die Seb gekocht had. Heerlijk! Eenmaal terug in de kamer had ik moeite met in slaap komen vanwege een tv die hard aan stond en mensen die luid aan het praten waren in het guesthouse.

161. Woensdag 23 januari 2013 (Udaipur)

Ik begon de dag goed: 5 km hardgelopen naar het meer, daarna mijn kleren gewassen en daarna yoga. Ik en de meid waarmee Myles vorige keer na zijn yogaklas een chai mee had gedronken (zij is ook voor 2 weken weg geweest en is weer terug gekomen), kregen een privé les samen. Super! De leraar gaat zelfs kijken of hij nog een paar dagen langer ons les kan geven, ipv de leraar die hem morgen zou aflossen. De rest hoef ik zelf niet te schrijven. Dat heeft John voor mij gedaan!

Another lovely day spent in Udaipur :) Jolanda Kroes is such a great girl, I love spending time with her! We started with a muesli breakfast at the Cool Cafe then went looking for motorbikes which we'll rent tomorrow then took a walk up to Rope Way to the cable car ride to the mountain. Can't believe she's been in India for so long and never had sugarcane juice so we stopped at one and she got her first taste, so nice! She loves it. Then a walk past the wee lake then we went for a boat ride on Pichola Lake & met an elderly Indian couple who had been married for 4 and a half decades, they were Indian but had lived in the States for many many years. Then we rode the cable car and marvelled at the most beautiful view of Udaipur from the top. We were asked several times for our photograph to be taken and met some brilliant young Indian men who were very curious and wanted to chat. Jolanda got a lot of attention hehe. All in all, a brilliant chilled out day. :)

Op de terugweg heb ik schoenen gekocht. Want ik moet natuurlijk wel mooie schoenen onder mijn nieuwe jurkje hebben. Daarna nog even op bezoek bij Sebastian op zijn werk, om vervolgens terug te lopen naar het hotel. Onderweg kwam ik de ‘helicopter’ weer tegen (de tuk tuk die mij opgehaald heeft van het station) en ik kreeg een gratis lift naar mijn hotel! Oh, I love it here in Udaipur! Terug in het hotel moesten we nog wat trucs uithalen om mijn dekentje van een dak te halen (die was tijdens het drogen naar beneden gevallen) ’s Avonds met John bij Little Prince aan het water gegeten, maar het eten was jammer genoeg niet zo lekker. En de avond afgesloten in … Cool Café. En weer met een vuurtje in de bbq.