Wit strand, zwart haar... (22 november Mekong Delta --> 28 november Bangkok)

99. Donderdag 22 november 2012 (Can Tho)
Vandaag maar eens uitgeslapen. Jammer genoeg kunnen we vanaf hier niet veel zien van de Mekong.  
We hebben weer broodje gebakken ei en iets zoets van de straat gegeten en de bus en de boot zelf geboekt. Het hotel vroeg er $25 dollar voor! Wij hebben het voor $18 geregeld! Op de weg terug liepen we de weg open, maar waren bijna onze slippers kwijt. Het was net geasfalteerd, maar iedereen mocht er gewoon overheen.
Toen ik mijn fotoboek wilde afmaken beneden, stond een Vietnamees erop dat ik hij hem en zijn oom kwam zitten en een biertje van hem nam. We hebben het over de verschillen tussen noord en midden en zuid Vietnam gehad. Hier zijn de mensen die wij tegenkomen veel vriendelijker. Ook vertelde hij mij wat vrouwen van Westerse mannen vonden… Terwijl wij gezellig aan het kletsen waren en hij graag een vriend van mij wilde worden J, kwam de Franse jongen het hotel binnen lopen waar wij mee zijn wezen lunchen in Mongolië en die we in het Kunming hostel zijn tegengekomen.
We hebben heerlijk genoten van 2 mango’s en wat kleine banaantjes!

100. Vrijdag 23 november 2012 (Can Tho --> Phu Quoc)
Vandaag was het weer vroeg. Om 6.30 stond de minibus klaar om ons op te halen om daarna om 7.15 op de grotere bus te stappen richting Rach Gia. Deze rit duurde 3,5 uur.
Het was een luxe bus met een mega tv scherm en geweldige muziek. Natuurlijk ging de muziek weer zo hard dat de boxen kraakten. Met mijn mp3 speler op zijn hardst heb ik toch nog een beetje genoten van de busreis.
Vanaf het busstation kregen we een gratis taxi naar de haven. Maar daar hoorden we dat wij onze tickets ergens anders moesten ophalen. Dus achter op een brommertje gesprongen.
Daarna moesten we nog 2 uur in de hitte wachten totdat het tijd was om de boot op te gaan. Daar draaide weer zo’n super geweldige film met vechten en schreeuwende vrouwen en twee keer nagesynchroniseerd. Echt verschrikkelijk.
Toen we aankwamen op Phu Quoc was het gelukkig niet zo warm meer en zijn we met de minibus met 6 andere gezellige mensen afgezet bij een aantal resorts. De mensen in de bus zeiden dat het goedkoopst resort $15 is, maar wij hebben er eentje voor $10! Met een hangmat voor de deur! Alleen zo jammer dat bij vele resorts overal rommel ligt.  Het ziet er allemaal erg mooi uit, maar de rommel maakt het erg rommelig.
Terwijl Myles aan het hardlopen was, ben ik heerlijk over het strand wezen lopen. Erg gezellig al die restaurantjes op het strand!
Toen Myles weer terug was heb ik in de hangmat een verschrikkelijk vies ijsje gegeten.. (Myles had gelukkig een Snickers gekozen)

101. Zaterdag 24 november 2012 (Phu Quoc)
We werden al vroeg wakker van de bouwvakkers die bezig waren met het huisje hiernaast. Gelukkig was er geen stroom, anders hadden we waarschijnlijk nog vroeger wakker geworden van het slijpen van de tegels. De ventilator was ook uit… Dus het was lekker warm. Maar toch heb ik sit ups gedaan, terwijl Myles broodjes haalde voor ontbijt. Hij heeft ons verwend met een broodje ei en een broodje vlees maar het was niet zo lekker als onze pindakaas!
Toen we een brommer wilden huren, kon dat niet ,want we hadden geen geld. En de pinautomaten deden het niet, want er was geen stroom… Maar… er was een pinautomaat in het centrum. Er was er 1 die het deed gelukkig! We hebben nog wat rondgekeken voor een hotel hier, maar we hebben besloten niet in het centrum te blijven aangezien er in het centrum niets te doen is en het strand daar echt niets is.
Terug, 3 km van het centrum, hebben we de brommer betaald ($7) en hebben we weer ingecheckt in ons hutje met hangmat!
Daarna konden we eindelijk een rondje eiland (het zuiden). We zijn op afgelegen stranden geweest, waarna we naar het vissersdorpje An Thoi gingen. Helemaal niet toeristisch. Alleen maar Vietnamezen en een hoop regen. Maar gelukkig stonden we droog! Er kwam nog een vage man naar ons toe om zich voor te stellen. Maar daarna pakte hij Myles zijn hoofd en had hem bijna gekust als hij hem niet zo snel weg had geduwd. Hij was niet helemaal goed snik.
Later naar Sao Beach gegaan. Dat was helder water en mooi licht zand, maar zo vies van kokosnoten, bladeren en afval, dat het geen mooi strand was. Jammer.
We besloten toen maar terug te rijden naar ons hutje, want het rijden hier op het eiland kost zoveel energie. Overal zijn ze met de weg bezig. De meeste wegen bestaan uit rood zand, gaten en plassen.
Eenmaal terug heb ik weer hardgelopen!! Mijn rok zit zo strak, dat ik er toch aan moest geloven… Rustig begonnen met 2,5 km, want de reden dat ik gestopt ben, was de ik verschrikkelijke hoofdpijn kreeg van het hardlopen in deze hitte. Daarna super uitgezweet en lek gestoken door de muggen. Ze wisten me meteen te vinden toen ik aan het rekken was. Ongelooflijk; mijn been, mijn rug en zelfs mijn bil! Waarom zijn muggen hier in Vietnam ook al zo gek van mij L
We gingen deze avond op zoek naar de nachtmarkt. In het centrum konden we het niet vinden (handig zo’n Lonely Planet….),want waar de letters ‘night market’ waren, was geen markt. Maar de stroom was terug… We hebben toen maar een klaargemaakte mango en ananas gekocht EN andere anit muggenspray. Eentje niet zo giftig als mijn 50% deet. Zo kan ik de hele dag door smeren! Gelukkig kwam daarna een Duitser naar ons toe om te vragen waar de restaurants waren. Hij kon ons vertellen waar de nachtmarkt was. Dat was één en al ‘restaurant’. Overal vis en bbq. Ik heb daar een heerlijke grote gamba gegeten. Zo’n 15 cm lang en maar 1,30 euro! Daarna nog even over de markt gelopen waar niets aan was. Maar WEL een lonely planet gevonden. Wel een kopie, maar een super goede kopie voor maar $7. Voor in de boekenkast! En nog een gratis boekenlegger erbij ook!
Daarna de avond afgesloten in de hangmat met hevige regen in de tuin en een maan met een mooie grote verlichte ring er omheen.

102. Zondag 25 november 2012 (Phu Quoc)
Tijdens het ontbijt weer helemaal lek gestoken. Wat kan ik er aan doen???!!!! Echt verschrikkelijk. Ik heb nu geen uitslag zoals ik die had in China overal op mijn lijf (behalve mijn benen en armen) , maar nu zit ik onder de muggenbulten. Dit is veel erger, want dit jeukt verschrikkelijk!
Tussen het krabben door kan ik ook nog genieten van bijvoorbeeld het ontbijt voor ons hutje in de schaduw.
Het andere muggenspul dat ik hier gekocht heb, werkt volgens mij. Want zonder ook maar 1 keer gestoord te worden door een mug, heb ik mijn verslag geschreven en mijn e-book uit gelezen (The boy in the striped pyjama’s)
Daarna was het tijd voor het strand. Oh nee, eerst anti muggenspray kopen! Het was bewolkt, maar erg warm. Lekker mango en banaantjes gegeten.
We hadden het alweer snel gezien en zijn toen maar gaan hardlopen. Toen Myles net weg was begon het te storten van de lucht. Ik heb toen maar ff gewacht en daarna 2 km gelopen.
We hebben daarna heerlijk op het strand gegeten. Ik had een overheerlijke kokosnoot curry met vis! We hebben heerlijk gegeten, terwijl het af en toe weer lekker aan het regenen en onweren was.

103. Maandag 26 november 2012 (Ho Chi Minh)
Om 6.30 ging de wekker om om 7 uur opgepikt te worden met een minibus naar de pier. Ook nog even snel 12 broodjes gehaald voor ontbijt en lunch onderweg. Eenmaal op weg om anderen op te pikken, vroeg ik of Myles ook de paspoorten terug had gekregen na het uitchecken. Vergeten… Gelukkig konden we terug om ze op te halen. We moesten nog een keer stoppen, omdat er twee tassen uit de minibus vielen.
We konden meteen de boot op. Die vetrok op tijd en duurde de geplande135 minuten. De tv ging weer aan en alsof we niets gemist hadden ging de Vietnamese GTST weer aan. Dit keer nog harder dan de eerste keer. De vrouw op de boot zag mijn gezicht (expres gedaan!) en heeft snel de tv op een degelijk volume gezet!
Toen we aankwamen kwamen we onze motorbike –taxi weer tegen. Toen hij vertelde dat wij de tickets van de bus in het gebouw op de pier moesten ophalen, geloofden wij hem in eerste instantie niet. Hoe kan iemand, zonder wat aan ons te verdienen, ons helpen??? Maar hij had gelijk. Hij was meteen weer een bewijs dat sommige Vietnamezen hier wel te vertrouwen zijn. Gratis opgepikt en naar het busstation gebracht en ook die bus vertrok op tijd. We mochten alleen niet ons brood opeten, maar hebben dat stiekem en netjes toch gedaan! In deze bus stond de tv ook op degelijk volume, maar was weer vol met ‘love songs’.
Het was een lange busreis. We vertrokken om 11.30 en kwamen aan rond 18.30. Toen ik aan de buschauffeur wilde vragen waar de bus naar het centrum stond, sprong er een motorbiketaxi voor mijn neus en hij wilde net opzij gaan. Uiteindelijk hebben we toch de bus weten te scoren. Maar … die zette ons niet af in het centrum. Het was maar een klein stukje lopen. Maar na een half uur in de hitte gelopen te hebben, waren we nog steeds niet in het centrum. Ons oude guesthouse (met 3 kamers) zat vol, dus werden we naar het guesthouse van haar zus gebracht iets verderop in een steegje. Tis echt leuk die steegjes. Er is volop leven, maar het is er toch ook rustig. We zitten nu in een kamer boven een kapperszaak.
Deze avond hebben we afgesproken met Denise en Thomas en hebben we zo’n soort shuttle hoog gehouden in het park. Erg leuk!
Daarna nog even wat gedronken bij een cafeetje; plastic krukken op de stoep.

104. Dinsdag 27 november 2012 (Ho Chi Minh)
Vandaag ben ik met Denise en Thomas naar de CuChi tunnels geweest. De tunnels die gebruikt werden om zich te verstoppen tijdens de oorlog. We hadden een super goede gids. Hij had zelf ook de oorlog meegemaakt. Het was een super gezellige dag met veel leuke mensen in ons minibusje.
Weer terug in Ho Chi Minh heb ik van Denise al haar spullen gekregen die ze niet meer nodig had! Echt super lief! Om half 7 hadden we weer met Myles afgesproken en hebben we weer zo’n heerlijke fruit shake gehaald. Myles had tijdens het oefenen met de ‘shuttle hooghouden’ een Zuid Afrikaan ontmoet. Super gezellig met z’n 5-en weer in een ‘plastic stoelen op de stoep-restaurant wezen eten.
Toen de mannen gingen drinken, ben ik de paspoorten op gaan halen. Het was nogal een zoektocht naar de paspoorten. Vanmiddag kreeg Myles ze niet ,want ze wist niet waar ze waren. Maar deze keer, na 10 minuten wachten, werden ze dan toch gebracht naar het hotel waar we eerst zaten. Want die vrouw wist waar we het over hadden. Voor de rest sprak er niemand Engels…
Denise en ik zijn toen naar een andere kapper geweest om donkere ‘highlights’ in maar haar te laten zetten. De man begon zo raar (in het midden), dat Denise het heeft overgenomen. Zij pakte de plukken en smeerde een (TE) dikke smak verf op. Uiteindelijk was het resultaat wel aardig, alleen de wortels waren geel. En ook een hele plek voorop.
Toen ik zei dat ik daar niet blij mee was, wilde hij er wat anders mee doen. Toen ging Denise Myles halen, want we hadden eigenlijk bedacht dat we nog wat inkopen gingen doen voordat we naar India gingen, maar ondertussen was het al bijna 10 uur en dan gaan de winkels dicht.
Toen Denise even de deur uit was en ik met een Engelse jongen aan het praten was die naast mij geknipt werd, heeft de kapper op een of andere manier al mijn middelste haar gepakt (boven op mijn hoofd) en er zwarte verf in gedaan. Zo snel als we het weer uitspoelden, het ging er niet meer uit… Ook niet na het nog een keer geprobeerd te hebben geblondeerd…
Vietnam is best een mooi land, maar het enige wat ze kunnen zeggen is: Ja EN wat jij wilt horen. ZEG HET GEWOON ALS JE HET NIET KUNT. OF ZEG GEWOON HOE LANG HET ECHT DUURT!!!!
Met een rotgevoel ging ik mijn laatste avond in (ondertussen zaten de mannen al 3 uur te drinken in het ‘café’). Ik kon nog 1 biertje met ze meedoen…

105. Woensdag 28 november 2012 (BangkokThailand)
Vroeg opgestaan om nog maar ons geld op te maken waar we gisteren geen tijd voor hadden en om 7.30 de taxi (zoon van de eigenaar van het guesthouse). Natuurlijk was die te laat en natuurlijk duurde het langer dan gepland. Maar.. we waren op tijd op het vliegveld en hadden een goede vlucht naar Bangkok. Daar ga ik zo shoppen. Ik was heerlijk op het balkon mijn verslag aan het schrijven, tot de regen losbarstte…

Morgen naar India

Ik heb dit verslag snel afgemaakt, omdat ik ff – terwijl Myles slaapt – alleen wil shoppen ;)