Eindelijk Udaipur uit... ;)

13 juli om 10 uur werd ik wakker en werd ik ook mijn kamer uit gegooid ;) Ik zeg steeds; nog 2 nachtjes, dan ga ik. Maar steeds blijf ik langer… Ik heb daarom gezegd, dat als ze mijn kamer nodig hebben, ze mij in een andere kamer kunnen zetten. En dat hebben ze gedaan. Ik zit nu met een Engelsman aan tafel een gebakken eitje op toast te eten terwijl het heel hard regent en onweert..
Uiteindelijk stopte de stroom en internet er dus ook mee. (Powercut is een keer per dag hier).
Toen ik lekker aan mijn fotoboek 2013 begonnen was (grappig, want op 1 januari 2013 was ik hier ook J) kreeg ik lunch aangeboden van Tima(vrouw van Jetu) en heb ik heerlijk Dahl en spicy sperziebonen met chapati.
Daarna ff op bed gelegen. Voel me niet zo lekker…
In de avond ben ik weer blijven eten. Ladyfinger.
Daarna ben ik weer naar Natural view gegaan. Even een bakkie thee gedaan voordat ik even een kijkje ging nemen in het Masala restaurant dat Mukesh weer heeft overgenomen (2 jaar geleden was dat restaurant van hem en Sebas). Daarna ben ik met Sebas een drankje gaan doen bij Little prince en daarna heerlijk aan het meer.

Vandaag (14 juli) was cool café dicht, dus ben ik terug gegaan naar mijn guesthouse om daar een broodje omelet te eten. Daarna kreeg ik nog een bakkie thee van Neelam.

Later ben ik weer naar de apotheek (gewoon een hol met allemaal medicijnen) gegaan, maar die was nog steeds dicht. Ondertussen was Cool café wel open en heb ik mijn geld voor de film gekregen. 1000 Rupies!! Echt een hoop geld. Hahaha. Vandaag heb ik verder maar mijn tickets geboekt. Morgen naar Pushkar voor 1,5 dag. Dan naar Mt abu voor 1,5 dag waar de mannen mij waarschijnlijk op komen halen om weer terug naar Udaipur te gaan.

Ondertussen was de prijs van een vliegticket al 20 euro omhoog gegaan in 1 dag. Dus heb ik ook maar snel mijn ticket naar Mumbai geboekt op 22 juli waar Harsh mij op komt halen en de hele dag rond leidt. Dan de volgende ochtend om 3.10 ga ik naar Chennai waar ik dan 9 uur moet wachten (voor dit ticket kon ik namelijk niet mijn geld terug krijgen, maar moest ik de datum veranderen) voordat ik eindelijk door vlieg naar Sri Lanka.

Bij de armbandenshop probeerde de man (ik ken hun ook al lang) mij van mijn buikpijn af te helpen op een soort massage achtige manier. Omdat ik verder niets te doen had, heb ik mijn nagels laten doen. Dit hebben ze echt heel slecht gedaan jammer genoeg.

Toen ik om 5 uur weer terug was, wilde Neelam met mij naar de Celebration mall. Een groot shopping centrum waar we een vriend  van haar tegenkwamen. Daar heb ik ze getrakteerd op een broodje subway. Ook nog even boodschappen gedaan en toen weer op de ‘activa’ terug naar het hotel. Daar heb ik nog even in Cool cafe gezeten met Dudi en daarna nog even gekletst met Sebas.

Op 15 juli kwam ik om 5.15 uur slechts een tuktuk tegen op straat die mij naar het treinstation gebracht heeft. Daar ben ik om 6 uur op de trein gestapt richting Pushkar. Een bankje met 3 mensen en soms zelfs 4.

Samosa, samosa, samosa, samosa,

Daarna een chagrijnige conducteur (een sikh) die, als hij langs kwam, behoorlijk begon te schreeuwen en mensen die niet in die coupe hoorden, wegstuurde.

Samosa, samosa, samosa, samosa,

Maar dan nog was de coupe behoorlijk vol. 
Ik had geen airco, want die coupe zat vol. Maar door het raampje kwam genoeg wind.

Samosa, samosa, samosa, samosa…  
Eenmaal aangekomen hebben we met de Canadezen en een Duitser een tuk tuk gedeeld richting Pushkar. Ze wilden namelijk niet met de bus. Achteraf hadden we dat beter wel kunnen doen. De tuk tuk had veel moeite de bergen op te komen en we moesten tussendoor ook nog eens toeristenbelasting betalen. (terwijl dit niet hoeft als je met de bus of auto komt). We wilden het ook niet betalen, want het is gewoon een scam. Maarja, we moesten toch. In Bharatpur palace heb ik het cadeautje gegeven en kreeg ik een mooie kamer met aan drie kanten uitzicht op het meer.

Nadat ik ff bij de winkel ‘Jimmy’ langs ben geweest, heb ik weer een paar uur geslapen. Ik voel me nog steeds niet zo lekker.
Daarna ben ik met Pintu naar zijn zus’ huis geweest. Tis eigenlijk gewoon een klein vertrek met een twee kookpitjes en wat dekens op om te slapen.

Daarna wilde hij wat bier halen, maar omdat ik me niet zo lekker voel, ga ik niet drinken. Hij daarom ook niet. Ze waren daar een omelet aan het maken, dus heb ik er daar maar eentje van genomen en cola. Om de bacteriën in mijn buik te doden. Het was een ‘winkeltje’ midden in de woestijn. Overal zand hier… En af en toe een vrachtwagen met vele kleuren die voorbij komt rijden.
Pintu wilde dat ik niet op de Indiase manier op de motor ging zitten, want dan zou ik er nog wel eens af kunnen vallen. Hahaha. Maar met mijn rok aan, mocht ik uiteindelijk toch blijven zitten, toen ik had verteld dat wij zo ook altijd achter op de fiets zitten.
Daarna zijn we naar een trouwerij geweest. Nouja, over 2 dagen gaat dit meisje trouwen. Nu was er dus feest. Ik MOEST dansen en henna op mijn hand.
Er mocht niet gedronken worden, maar stiekem 5 meter verderop gingen de vier mannen toch een biertje drinken en ik moest ook meedoen… Om half 12 werd ik weer afgezet bij mijn hotel waar ik nog ff al mijn app’jes en facebookberichtjes kon lezen.

Ik kon jammer genoeg niet echt meer reageren, want mijn telefoon had nu wel heel veel moeite met typen.

Vandaag, 16 jui, is mijn telefoon overleden. Voor de zoveelste keer alweer. Mijn Nokia was al overleden toen ik in Udaipur aankwam, dus die had ik al weggegeven aan een Indiër die hem wilde maken en daarna wilde houden. Vandaag een dagje in Pushkar!