Staren, staren en nog eens staren... (Yangshou tot Kaili: 16 t/m 19 oktober)

62. dinsdag 16-10-2012 (Yangshou - Luizhou)
Vandaag de dag vol gemaakt met; nieuwe rits in rok laten zetten, in hostel 11 foto’s opgehangen van kookles, lekkere broodjes bij de bakker gehaald.
Om vier uur gingen we richting de bus. De busreis was redelijk goed; de bus reed lekker, we zaten voorin, de bus toeterde helemaal NIET, er was weinig verkeer. Het enige wat er aan mankeerde, waren onze stoelen die automatisch naar achter gingen. We hadden ook een uur vertraging, maar dat scheelde ons weer een uur op het station rondhangen. En … daardoor werden we waarschijnlijk bij het station afgezet i.p.v. het busstation. Weer een meevaller.
Wat ze altijd doen in de bus is: van die verschrikkelijke Chinese vechtfilms draaien. En onderweg stoppen om een handeltje op te halen, of af te geven. Een mooie manier om extra geld te verdienen denk ik. Je kan ook overal opstappen; des te meer mensen, des te meer geld in ’t laatje.
Heerlijk gegeten bij het tweede tentje waar we binnen stapte. Het eerste tentje probeerde ons weer eens af te zetten.. Om 23.00 uur stapten we onze trein in en beklommen we het hoogste bed (3 hoog). Gelukkig heb ik een stuk minder last van mijn schouder, waardoor het klimmen mee valt. Het was alleen weer wat lastig in slaap te vallen op de smalle, harde bedden in de oh zo warme coupe.

63. Woensdag 17-10-2012 (Luishou --> Guiyang --> Kaili)
Om 7 uur werden we gewekt, want om 7.40 kwamen we aan op Guiyang. Het was even lastig om onze tanden te poetsen, want we zaten in een coupe vol met vrouwen met jurkjes, make-up etc. Op het stationsplein hebben we broodje jam en worst klaargemaakt. Hier zijn ze weinig blanken gewend, want we werden zo erg aangestaard. We besloten foto’s van de mensen te maken als ze ons bleven aanstaren. Dan keken ze vanzelf weg! De volgende trein vertrok om 9.45 naar Kaili en was ook vrij goed te doen. We zaten op stoel 1 en 2. Naast elkaar met niemand nog daarnaast! Alleen de man tegenover ons, zat smakkend zijn maïskolf op te eten, zonder schaamte de stukken tussen zijn tanden te verwijderen met zijn vingers en daarna nog uitgebreid kijken tot hoe ver hij zijn vinger in zijn neus kon steken. Als hij moest niezen, hield hij wel netjes zijn zakdoek voor zijn mond gelukkig.
Ik had ook nog een geweldige toilet ervaring. Maar misschien wil je dat liever niet lezen, daarom staat dat aan het eind van deze dag. Toen we om 12.12 uur in Kaili aankwamen, hebben we daar de bus genomen naar het hostel dat we geboekt hadden. Ook hier worden weer ontzettend aangestaard hier. Dat is toch iets waar ik niet aan kan wennen hoor.
Na het eten voelde mijn buik weer niet zo lekker, dus heb ik besloten even geen groenten doordrenkt in olie meer te eten, maar op brooddieet te gaan (als er een bakker is).
Het verhaal op eigen risico te lezen: Mijn toilet ervaring in de trein:
Als je door een tunnel gaat, dan voel je de wind door de trein heen gaan. En als je op je hurken boven het gat in de trein hangt, wordt het donker. Dat is niet zo erg. Maar wat ik vandaag heb ondervonden… Als je wat langer in de tunnel blijft omdat hij wat langer is … wil je het echt weten … dan komt al je plas weer naar boven sproeien. Net zo hoog als ik… Maar gelukkig waren we er bijna…

64. Donderdag 18-10-2012 (Langde)
Het heeft wat moeite gekost om de meiden van de receptie te vragen wat het beste dorp voor ons is om te bezoeken. Uiteindelijk met behulp van Google translator en gebaren en de lp, hebben we besloten naar Langde te gaan. Voor het andere dorp moest je 100 Yuan betalen en in het andere dorp werd papier gemaakt.
In Langde was het heerlijk weer. Zo’n 30 graden, blauwe lucht en bijna geen toerist te bekennen. Al helemaal geen blanken. We hebben heerlijk op de ‘wind and rain’ bridge gezeten. Gewoon een heerlijk dagje gehad in een niet toeristisch dorp.
Op de terugweg dachten we over het pad door de velden en bergen terug te lopen. Maar de bruggen waren stuk, dus moesten we twee keer door het water/beekje. 

65. Vrijdag 19-10-2012 (Kaili)
Vandaag hebben we de hele ochtend besteed aan het opzoeken waar we heen gaan na China. We hebben namelijk nog tot 4 november. Vluchten, het weer, visa, handige routes bekeken. Wat een werk. We blijven waarschijnlijk toch ons plan volgen en daar Nepal aan vast te plakken. Al is het handiger om nu naar Nepal te gaan, omdat het daar nu warmer is en als laatst naar zuid India, omdat het daar dan niet meer regent. Maar qua vluchten is dat niet zo handig. En … dan moeten we al onze kleding die we aanschaffen voor Nepal meenemen door India waar het heel warm is… Niet handig.
Na het uitchecken hebben rondgelopen door Kaili om mooie foto’s te nemen van het Miao volk. De vrouwen hebben hun haar in een mooie knot, met daarop een bloem en aan de achterkant een kam. Ook heb ik het voor elkaar gekregen om een kind met zo’n gat in zijn broek op de foto te krijgen. Die van achter staat op internet, maar die van voor zal ik niet on line zetten…
Ik ging nog bijna over mijn nek op een vleesmarkt. Tja, het was niet de eerste keer dat we zo’n markt bezochten. Maar dit keer lagen er niet alleen afgehakte biggenpoten, harten, hersenen. Maar er lagen ook afgehakte varkenshoofden en nog veel meer herkenbare varkensdelen. En die geur erbij was gewoon ranzig.
Toen we echt niets meer hadden te doen, hebben we ergens op een brug gezeten en mensen gekeken. Het is ongelooflijk hoe er hier zoveel mensen overdag slapen in hun restaurant of in hun winkeltjes. Ze kunnen hun tijd beter besteden om even een beetje schoon te maken. Het is hier namelijk zo vies!  
Als we hier over straat lopen, hebben we weer alle aandacht. Mensen in bussen en treinen zie je met hun hoofd bijna door de ramen heen gaan en ons zo ver volgens als mogelijk is. Ook op straat. Ze draaien zich allemaal om. In plaats van stiekem foto’s maken, was er een man die op kortere afstand dan een meter een foto van ons maakte.
Kinderen lopen ons voorbij, kijken en lopen dan weer terug om achter onze rug flink te roddelen en te lachen J.
Af en toe zijn er dappere kinderen bij die ‘hello’ durven te zeggen. Een student die zich kwam voorstellen, wat vragen stelde en ons vroeg om naar haar school te gaan (maar we gingen jammer genoeg eten), een jongen die ons een cola aanbood en graag met ons een drankje had gedaan (via Google translator op zijn i phone zei hij dat hij het jammer vond dat we vanavond met de trein weg gingen.) We moesten natuurlijk wel even met hem op de foto voordat we gingen.
Toen we de bus uit stapten, liet een man ons voor en probeerde ook met ons te praten. Maar verder dan: where are you from? Kwam hij niet.
Eenmaal in de waiting room van het treinstation hadden weer alle ogen op ons gericht. Vooral toen we ons broodje gingen smeren. (even geen vet eten voor ons)
Sommige mensen proberen stiekem over ons te praten door tegenover ons over ons te praten met hun hand voor hun mond. Fluisterend. Tja, dan is het toch duidelijk genoeg.
We moesten lang wachten op onze trein die behoorlijk vertraging had. Toen we binnen kwamen ging het licht ook meteen uit (22.00 uur). Maar mijn bed was vies. Er had iemand in gelegen. Gelukkig kon ik dat duidelijk maken en kreeg ik – in het donker – een opnieuw opgemaakt bed. Weer 3 hoog.